Tον Οκτώβριο του 1980 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ καθιέρωσε την 16η Οκτωβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής με κύριο στόχο τον περιορισμό της πείνας στον πλανήτη. Το θέμα της φετινής εκστρατείας ενημέρωσης έχει τίτλο: "Γεωργικοί συνεταιρισμοί :Το κλειδί για τη σίτιση του κόσμου" και στοχεύει στην αναγνώριση της σημασίας των συνεταιρισμών στην βελτίωση της ασφάλειας των τροφίμων και στην εξάλειψη της πείνας.
Στην Ελλάδα άραγε στηρίζουμε τα εγχώρια προϊόντα; Αυτό θέλησε να μελετήσει με έρευνα του το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτή (ΚΕ.Π.ΚΑ) τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύονται με τίτλο "Ποια χώρα παράγει τα τρόφιμα μας;"
Παρακάτω ακολουθούν τα συμπεράσματα της έρευνας αλλά και συστάσεις για αλλαγές στη διατροφική σήμανση όπως δημοσιεύονται από το ΚΕ.Π.ΚΑ
Παρότι σχεδόν 9 στους 10 καταναλωτές θεωρούν πολύ σημαντική τη σήμανση
χώρας προέλευσης, όταν αγοράζουν κρέας, ή προϊόντα κρέατος και περίπου 7
στους 10 καταναλωτές θεωρούν αυτή τη σήμανση σημαντική, όταν αγοράζουν
φρούτα και λαχανικά, ή προϊόντα τους, η έρευνα έδειξε ότι οι καταναλωτές
δε γνωρίζουν τι σημαίνει η λέξη «Ελλάς», πάνω σε αυτά τα προϊόντα.
Βεβαίως, είναι σίγουρο ότι η ευθύνη δεν ανήκει στους καταναλωτές.
Υπάρχουν πάρα πολλοί νόμοι, οι οποίοι ταυτόχρονα, είναι και δυσνόητοι
και με πολλές εξαιρέσεις. Το γεγονός, αυτό σε συνδυασμό με την παντελή
έλλειψη εκπαίδευσης των καταναλωτών, έχει ως αποτέλεσμα και τη μη
κατανόηση της σήμανσης των προϊόντων, που αγοράζουν. Π.χ. σύμφωνα με το
άρθρο 188 του νόμου 4072/2012: «Στα μεταποιημένα φυσικά προϊόντα, για
την απονομή του ελληνικού σήματος, πρέπει ποσοστό της μάζας των
συστατικών τους ή της μάζας της βασικής πρώτης ύλης που χρησιμοποιείται
να προέρχεται από την Ελλάδα. Με τον κανονισμό απονομής καθορίζεται για
κάθε κατηγορία προϊόντος, συγκεκριμένα το ποσοστό επί της μάζας του κάθε
επί μέρους συστατικού ή της βασικής πρώτης ύλης.
Με τον κανονισμό
μπορεί να εισάγονται εξαιρέσεις από το κριτήριο αυτό στις ακόλουθες
περιπτώσεις:
Α. για πρώτες ύλες που δεν υπάρχουν ή δεν είναι δυνατόν να παραχθούν
στην Ελληνική Επικράτεια ή παράγονται σε μη επαρκείς ποσότητες.
Β. για προϊόντα, η ελληνικότητα των οποίων συνίσταται στον παραδοσιακό ή τον ιδιαίτερο τρόπο παρασκευής και επεξεργασίας τους.
Γ. επίσης, μπορεί να εισάγονται προσωρινές εξαιρέσεις από το κριτήριο,
εφόσον παρουσιάζεται έλλειψη σε συγκεκριμένη πρώτη ύλη, που οφείλεται σε
αντικειμενικά, έκτακτα και εξαιρετικά γεγονότα, όπως ενδεικτικά φυσικές
καταστροφές ή κακές καιρικές συνθήκες».
Δηλαδή, με βάση αυτό το νόμο, αν ένα γιαούρτι παραχθεί, με γάλα βέλγικο,
στην Ελλάδα, θα είναι ελληνικό προϊόν, εφόσον το νωπό γάλα δεν επαρκεί
και για παρασκευή γιαουρτιών.
Ζητούμε, λοιπόν, τόσο από την Ελληνική Πολιτεία, όσο και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
- Να εφαρμοστεί η σήμανση της χώρας προέλευσης, τόσο για τα νωπά τρόφιμα, όσο και για τα επεξεργασμένα, με ταυτόχρονη σήμανση και των συστατικών των επεξεργασμένων τροφίμων.
- Η σήμανση των τροφίμων πρέπει να είναι απλή, κατανοητή, να αποφεύγονται όροι, που μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση, στον καταναλωτή, όπως π.χ. παράγεται, παρασκευάζεται, συσκευάζεται.
- H νομοθεσία, για τη σήμανση των τροφίμων, να βασίζεται, στον κανόνα και όχι στις εξαιρέσεις και στα παραθυράκια, που, τελικά, γίνονται κανόνας.
- Να εφαρμοστεί η νομοθεσία, να επιβληθούν αυστηρότατες κυρώσεις, στους παραβάτες, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών, στην αγορά και στους μηχανισμούς ελέγχου της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου